Αέρας. Κι έρχεται -λέει- βροχή!

Αέρας. Κι έρχεται -λέει- βροχή! Να καθαρίσει τη γύρη των πεύκων -όση απομένει. Να καθαρίσει τις στάχτες από τις ψησταριές, που χάσκουν σαν από χρόνια παρατημένες... Να καθαρίσει τη σκόνη από τους χορούς που έστησαν -όσοι το έκαναν, αν το έκαναν- γύρω από τη σούβλα με το αθώο ερίφιο! Να καθαρίσει την ατμόσφαιρα από τη βρώμικη ανάσα εκείνων που μας εμπαίζουν, χρόνια τώρα... Κι εμείς να "υποδεχτούμε" ξανά τα αφεντικά μας -υποτελείς κι ανίσχυροι μέσ' στην κατάντια μας. Αέρας. Κι έρχεται -λέει-  βροχή. Να ξεπλύνει τα πεζοδρόμια, τα γυαλιστερά Καγιέν, τις Μερσεντές, τις Πόρσε. Να ξεπλύνει τις βρώμικες σκέψεις από άβουλα, από βρώμικα, από ανέντιμα μυαλά. Ευσεβείς πόθοι! Η βροχή δεν μπορεί να ξεπλύνει αυτού του είδους τις βρωμιές... Και ο αέρας δεν  θα διώξει τους ξένους που έρχονται ως αφεντικά, με υψωμένο υπεροπτικά το ένα τους φρύδι, με το δάχτυλο τεντωμένο και το στόμα τους γεμάτο σκατά... Εξ ου και η... διαπίστωσή τους πως "οι Έλληνες είναι βουτηγμένοι στα σκατά"! Μίλησαν τόσο πολύ, μας γέμισαν παντού ό,τι έβγαινε από το στόμα τους και είδαν τριγύρω τους ό,τι εκείνοι είχαν παράγει! Αέρας. Κι έρχεται -λέει- βροχή. Να ξεπλύνει τα μυαλά μας από τις "αναλύσεις" με τους όρους και τη φρασεολογία που δεν πολυκαταλαβαίνουμε... Το μόνο που μας διατυπώνεται ξεκάθαρα είναι πως θα πάρουν και την τελευταία σταγόνα από ό,τι καταθέσαμε με ελπίδες και προσδοκίες στη ζωή μας! Πως θα πνίξουν την ελπίδα και τα όνειρα των νέων! Αυτά λέγονται και διατυπώνονται απλά, ώστε να είναι εύληπτα και κατανοητά από κάθε πολίτη. Τα "άλλα" οι αναλυτές τα κάνουν πολύ δύσκολα, "ακαταλαβίστικα" για τον πολίτη. Αναδιάρθρωση ή πτώχευση τώρα; Και ποια είναι η διαφορά; Έτσι κι αλλιώς, εμείς πληρώνουμε ήδη τα παιχνίδια τόσων χρόνων από πολιτικούς που δεν είχαν όραμα. Δεν είχαν όνειρα, δεν είχαν στόχους. Από πολιτικούς που τόσο, μα τόσο εύστοχα χαρακτήρισε ο καθηγητής κ. Γιανναράς ως απατεώνες που μετέτρεψαν την πολιτική των στόχων υπέρ της πατρίδας, σε εμπόριο πολιτικής. Αέρας. Κι έρχεται -λέει- βροχή...