Το πρώτο πράγμα που κάνει κάποιος μόλις έρθει στη ζωή
είναι να πάρει ανάσα.
Και είναι το πιο απλό πράγμα, το αυτονόητο. Δεν σκεφτόμαστε ποτέ “τώρα θα εισπνεύσω, τώρα θα εκπνεύσω, ιδού η αναπνοή”! Αυτό γίνεται αυτόματα. Αν υπάρχουν, θα είναι ελάχιστοι αυτοί που συνειδητοποιημένα αναπνέουν. Που το χαίρονται. Αυτοί που κατανοούν απολύτως τι σημαίνει να μπορείς να αναπνέεις με μία καλή ποιότητα αναπνοής. Τι σημαίνει αυτή η εισπνοή οξυγόνου για τη ζωή μας. Όχι πως δεν το γνωρίζουμε. Το έχουμε διδαχτεί. Αλλά δεν το εκτιμούμε όσο το έχουμε. Όπως συμβαίνει γενικότερα στη ζωή μας. Μόνον όταν χάσουμε κάτι, μόνον τότε συνειδητοποιούμε την αξία του.
είναι να πάρει ανάσα.
Και είναι το πιο απλό πράγμα, το αυτονόητο. Δεν σκεφτόμαστε ποτέ “τώρα θα εισπνεύσω, τώρα θα εκπνεύσω, ιδού η αναπνοή”! Αυτό γίνεται αυτόματα. Αν υπάρχουν, θα είναι ελάχιστοι αυτοί που συνειδητοποιημένα αναπνέουν. Που το χαίρονται. Αυτοί που κατανοούν απολύτως τι σημαίνει να μπορείς να αναπνέεις με μία καλή ποιότητα αναπνοής. Τι σημαίνει αυτή η εισπνοή οξυγόνου για τη ζωή μας. Όχι πως δεν το γνωρίζουμε. Το έχουμε διδαχτεί. Αλλά δεν το εκτιμούμε όσο το έχουμε. Όπως συμβαίνει γενικότερα στη ζωή μας. Μόνον όταν χάσουμε κάτι, μόνον τότε συνειδητοποιούμε την αξία του.
Στην προκειμένη περίπτωση, όταν χάσεις την ικανότητα ή τη δυνατότητα να αναπνέεις επαρκώς, να αναπνέεις χωρίς προσπάθεια, χωρίς βοήθεια οξυγόνου και φαρμάκων, το πρώτο που αντιλαμβάνεσαι πανικόβλητος είναι η ανατροπή της ίδιας της ζωής σου.
Όταν, δηλαδή, ανακαλύψεις ότι πάσχεις από τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, την αρρώστια που σήμερα είναι η τέταρτη αιτία θανάτου στον κόσμο. Αλλά, ίσως, δεν είναι τόσο η απειλή του θανάτου που σε φοβίζει, όσο ο τρόπος που στο εξής θα ζεις.
Όσοι πάσχουν από ΧΑΠ, το γνωρίζουν καλά: δεν μπορείς πια να ακολουθήσεις τον παλιό τρόπο ζωής σου, δεν μπορείς να πας εκδρομές, να ταξιδέψεις εύκολα, να διασκεδάσεις με φίλους. Δεν μπορείς να περπατήσεις χωρίς να σου “κόβεται η ανάσα” από το λαχάνιασμα. Μετράς τα σκαλοπάτια που βλέπεις μπροστά σου και την αντοχή σου να τα ανεβείς. Θέλεις να μιλήσεις, αλλά αισθάνεσαι πως δεν έχεις αέρα στα πνευμόνια σου –πώς να μιλήσεις; Κινδυνεύεις από λοιμώξεις, ιώσεις, ακόμη και ένα απλό κρυολόγημα, ακίνδυνο για τους άλλους, για σένα είναι απειλή για τη ζωή σου!
Αλλάζεις, λοιπόν, τον τρόπο ζωής σου και προσαρμόζεσαι στις καινούριες συνθήκες. Τώρα πια πρέπει να προσέχεις τα πάντα. Και στα δύσκολα, “αγκαλιάζεις” και τη συσκευή του οξυγόνου, ως δεκανίκι, ως βοήθεια στην προσπάθειά σου να αναπνεύσεις.
Δύσκολο να περιγραφούν όλα όσα αφορούν τη ΧΑΠ και να ενημερώσει κανείς άλλους που, είτε πάσχουν και δεν το γνωρίζουν, είτε εκθέτουν αλόγιστα τον εαυτό τους στον κίνδυνο να αρρωστήσουν, καπνίζοντας τσιγάρα, αφού αυτό αποτελεί και την κύρια αιτία της αρρώστιας.
Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια σαρκάζει την άγνοιά μας που μας οδηγεί στο έλεός της.
Ας αντισταθούμε όπως μπορεί ο καθένας.
Καλορίζικο το ιστολόγιο, Κάκια μου!! Μας έβαλες κατευθείαν στα βαθιά με την πρώτη κιόλας ανάρτηση...σε τι θα μπορούσα να τη σχολιάσω; Έτσι όπως σε γνώρισα -δυνατή, χαμογελαστή και πεισματάρα- περιμένω με χαρά τη συνέχεια! Είναι να μην αποφασίσεις εσύ ν' ανοίξεις το στόμα σου..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή και καλορίζικο το ιστολόγιο!
Όσο για το θέμα ... τι να πω, πραγματικά θα αξίζει να διαβάσει κανείς μελλοντικά,
τα σχόλια όσων καταθέσουν τις απόψεις-μαρτυρίες τους στο φλέγον θέμα !
Τα υπέρ (???) και τα κατά !!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους... Μια φωνή δυνατή και καθαρή σαν την δική σου έλειπε από το διαδύκτιο. Θα ρουφάμε κάθε στιγμή και την τελευταία σου λέξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο Καπετάνισα.
Κακιούλα μου, μία μοναδική κατάθεση ψυχής! Καλορίζικο το υπέροχο blog σου!!!! Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινό και περιεκτικο!Πολύ καλή δουλειά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοριζικο και από εμένα!
Καλή αρχή, Κάκια μου, με μια μεγάλη ανάσα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆργησα πάαααρα πολύ, αλλά το ανακάλυψα!!! Καλορίζικο! Θα είναι μια υπέροχη ανάσα τρυφερότητας και ευγένειας, τώρα που μας πνίγουν όλα... Αγαπημένο Κακιουλίνι!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλοριζικο γλυκια μου Κακια και καλα ειπε η Τινα μας εβαλες κατευθειαν στα βαθια!!!καλοταξιδο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή